walczyć

walczyć
{{stl_3}}walczyć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}valʧ̑ɨʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}toczyć walkę{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}rywalizować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\walczyć z kimś/czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}mit jdm/etw kämpfen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}gegen jdn/etw [an]kämpfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\walczyć o kogoś/coś {{/stl_22}}{{stl_14}}um jdn/etw kämpfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\walczyć za kogoś/coś {{/stl_22}}{{stl_14}}für jdn/etw kämpfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}brać udział w zawodach{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}kämpfen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}am Wettbewerb teilnehmen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zmagać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}kämpfen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}ringen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\walczyć z przeciwnościami losu {{/stl_22}}{{stl_14}}mit den Widrigkeiten des Schicksals kämpfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\walczyć ze snem {{/stl_22}}{{stl_14}}mit der Müdigkeit kämpfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\walczyć ze śmiercią {{/stl_22}}{{stl_14}}mit dem Tod ringen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • walczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, walczyćczę, walczyćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić wojnę, toczyć walkę; bić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczyć na wojnie, na froncie. Walczyć z bronią w ręku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walczyć — z wiatrakami a) «zmagać się z urojonymi przeciwnikami»: (...) ciągle walczysz z wiatrakami, wszędzie węszysz jakiś spisek... Roz bezp 1997. b) «próbować bezskutecznie zahamować jakiś nieodwracalny lub żywiołowy proces»: Nie byłem partyjny,… …   Słownik frazeologiczny

  • walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu …   Słownik języka polskiego

  • walczyć z wiatrakami — {{/stl 13}}{{stl 7}} występować przeciwko czemuś, co jest niemożliwe do przezwyciężenia; walczyć nadaremnie, bez szans na powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazało się, że przeciwstawiając się rozkwitowi agencji towarzyskich, walczy się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walczyć [potykać się] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}na udeptanej ziemi {{/stl 13}}{{stl 7}} w dawnych czasach: pojedynkować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rycerze walczyli na udeptanej ziemi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • być [walczyć i in.] po — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjejś} {{/stl 8}}stronie {{/stl 13}}{{stl 7}} być czyimś stronnikiem, sprzymierzeńcen, walczyć jako czyjś sojusznik; także: popierać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Widać było, że sędzia był po stronie rywali. Najemnik walczy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Polish Army oaths — Polish Armed Forces Branches …   Wikipedia

  • ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… …   Słownik frazeologiczny

  • sztandar — m IV, D. u, Ms. sztandararze; lm M. y «chorągiew o odpowiedniej barwie, czasem z wyhaftowanym lub wymalowanym godłem, stanowiąca znak państwa, jednostki wojskowej lub organizacji, towarzystwa, szkoły itp.» Sztandar narodowy, szkolny, pułkowy.… …   Słownik języka polskiego

  • front — 1. Walczyć, działać itp. na dwa fronty, na kilka frontów, na dwóch, na kilku frontach «walczyć, działać itp. w dwóch, w kilku dziedzinach, kierunkach, sferach jednocześnie»: (...) plemię Wilków musiało walczyć na dwa fronty – przeciwko białym i… …   Słownik frazeologiczny

  • wiatrak — m III, D. a, N. wiatrakkiem; lm M. i 1. «drewniany młyn dawnego typu, mający czteroramienne skrzydła napędzane siłą wiatru, poruszające urządzenia do przemiału ziarna» Drewniany wiatrak. Skrzydła wiatraka. ◊ Walczyć z wiatrakami «walczyć z czymś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”